Vanavond tijdens de hondencursus op de hondenschool Almere had ik een bijzonder momentje met mijn cursisten. Zoals altijd had ik een leuke oefening voorbereid – de zogenaamde ‘snuffeloefening’ – waarin de honden koekjes uit een opstapkrukje moesten halen. Dat klinkt simpel, maar voor honden is het een makkelijke bezigheid, waar ze snel succes kunnen halen en die van grote invloed is op het kalmeren van hun zenuwstelsel. Terwijl de honden druk in de weer waren met het zoeken naar hun traktaties, besloot ik de situatie met iets anders te vergelijken. En ja, ik weet dat het een beetje vreemd klonk, maar ik dacht: waarom niet?
Ik vertelde mijn cursisten namelijk dat het snuffelen van hun honden eigenlijk een beetje te vergelijken is met online winkelen. De gezichten van mijn cursisten vertrokken meteen in een mengeling van verwarring en nieuwsgierigheid, met een vleugje "is dit echt wat we hier komen leren?". Het was duidelijk dat mijn vergelijking hen verraste, en eerlijk gezegd, ik had me misschien minder bloot moeten even, maar het leek zo'n goed idee. En ik kan je zeggen, voor het eerst tijdens de les vond ik mezelf plotseling een beetje raar klinken. Maar de vergelijking bleek best te kloppen, en ik denk dat mijn cursisten – zelfs al lachten ze een beetje – ergens ook wel herkenden wat ik bedoelde.
Laten we even serieus worden: snuffelen is een van de belangrijkste dingen die honden doen. Niet alleen omdat ze hun omgeving leren kennen, maar ook omdat het neurologisch gezien een krachtige activiteit is. Wanneer een hond op zoek gaat naar iets lekkers, bijvoorbeeld koekjes die we gegooid hebben in een krukje met een raster, gebeurt er van alles in zijn hersenen. Dit is niet zomaar een toevallige actie; het is een belangrijke stimulans voor het beloningssysteem van de hond.
En nu komt de vergelijking die ik dus met mijn cursisten deelde. Online winkelen. Ja, ik geef toe: ik ben iemand die graag 'winkelt' op Temu. Je herkent het vast wel: ik voeg allerhande producten toe aan mijn winkelmandje, maar koop ze uiteindelijk nooit. Waarom doe ik dat? Nou, omdat ik het proces van het zoeken en verzamelen van spullen eigenlijk best leuk vind. Het toevoegen van artikelen aan mijn mandje geeft me een soort voldoening.
Terwijl ik mijn cursisten uitlegde wat ik bedoelde, zag ik hun ogen groeien. Ze leken mijn uitleg wel te begrijpen maar niet zozeer te herkennen bij zichzelf. Ze moesten even denken, maar toen begonnen ze langzaam te knikken. Het was alsof ze dachten: "Oké, ze heeft misschien wel een punt." Het idee dat het snuffelen van hun honden dezelfde neurologische effecten heeft als mijn winkelgedrag op Temu, begon hen langzaam maar zeker te overtuigen. Mijn cursisten begrepen de link, en hoewel ze me misschien een beetje raar vonden, herkende iedereen ergens wel de gevoelens van plezier en voldoening die we beiden – honden en mensen – ervaren tijdens het zoeken naar iets lekkers of iets dat ons aanspreekt.
Wat ik vanavond aan mijn cursisten probeerde duidelijk te maken, is dat snuffelen en winkelen een verrassend aantal gelijkenissen vertonen als het gaat om de neurochemische effecten. Of het nu gaat om het vinden van koekjes in een krukje of het doorbladeren van producten in een winkelmandje, beide activiteiten activeren beloningssystemen in de hersenen, voornamelijk door de afgifte van dopamine en endorfines. De echte beloning komt vaak niet uit de uiteindelijke aankoop of het vinden van het koekje, maar uit het proces zelf – de zoektocht, de anticipatie, en de voldoening van het verkrijgen van iets.
Dus, ja, misschien was het een beetje een onverwachte vergelijking om te maken tijdens een hondentraining, maar ik denk dat het een heel interessante is. Zowel honden als mensen ervaren plezier en voldoening door het proces van zoeken, of het nu gaat om een verstopte traktatie of een nieuw product in een winkelmandje. De neurologische effecten van dopamine en endorfines zijn voor beide soorten vergelijkbaar en helpen ons om gemotiveerd te blijven in onze zoektocht naar beloningen.
En ja, ik geef het toe: misschien ben ik af en toe een beetje raar als ik winkel zoals een hond snuffelt, maar het was leuk om te zien dat mijn cursisten het toch konden waarderen, ook al moesten ze een beetje lachen. Het is altijd goed om te bedenken dat wij – mens of hond – soms gewoon genieten van de zoektocht, en dat is op zich al een mooie beloning.